Karolewo w powiecie sępoleńskim, obok Piaśnicy, Szpęgawska i Mniszka jest jednym z głównych miejsc kaźni polskiej ludności cywilnej na Pomorzu jesienią 1939 roku.
Na terenie majątku w Karolewie, prawdopodobnie już w połowie września 1939 roku Niemcy utworzyli obóz dla internowanych, do którego trafiali mieszkańcy powiatu sępoleńskiego oraz sąsiednich powiatów. Więźniowie byli oskarżani najczęściej o udział w mordowaniu Niemców w Bydgoszczy w dniu 3 września 1939 roku. Wydarzenia te propaganda niemiecka nazwała krwawą niedzielą bydgoską”. Osoby aresztowane były również obwiniane za przedwojenną działalność patriotyczna na rzecz II RP i uznawano ich za wrogów Niemiec.
Więźniów przesłuchiwano w bardzo brutalny sposób, bijąc ich i znęcając się nad nimi celem wymuszenia zeznań.
Fotografia: Budynek gospodarczy, w którym przetrzymywano więźniów. Ze zbiorów IPN.
W Karolewie aresztowani umierali w wyniku tortur i egzekucji na terenie obozu w Karolewie w wyniku tortur i egzekucji na terenie obozu. Szacuje się, że w wyniku 82 dni istnienia obozu w Karolewie Niemcy zamordowali około 2 tysięcy osób.
Badaniem zbrodni w Karolewie zajmuje się naukowo dr Izabela Mazanowska, pracownik delegatury Instytutu Pamięci Narodowej w Bydgoszczy, autorka publikacji: „Karolewo 1939. Zbrodnie w obozie Selbstschutz Westpreussen”.
Fotografia okładki: Izabela Mazanowska, "Karolewo 1939. Zbrodnie w obozie Selbstschutz Westpreussen", Gdańsk–Warszawa 2017, 192 s. + 24 s. wkł. zdj., ISBN 978-83-8098-110-2
Na stronie edukacyjnej IPN „Przystanek Historia” ukazał się również artykuł autorki pod tytułem „Karolewo 1939. Zbrodnie w obozie Selbstschutz Westpreussen”, do którego lektury zachęcamy Państwa.
Artykuł można przeczytać na stronie:Przystanek Historia
Udostępnij:
