Hipolit Roszczynialski urodził się 6 września 1897 roku w miejscowości Łężyce koło Rumi. Na chrzcie świętym otrzymał imiona: Hipolit, Marian, Zachariasz. Był jednym z trzynaściorga dzieci Mariana i Eufrozyny z domu Malotka-Trzebiatowska. Jego starszym bratem był ks. Edmund Roszczynialski, proboszcz parafii św. Trójcy w Wejherowie, wybitny działacz społeczny, zaangażowany w krzywienie wiary i polskiej kultury, patriota, męczennik za wiarę, zamordowany przez Niemców jesienią 1939 roku w Cewicach niedaleko Lęborka (w 1994 r. Stolica Apostolska rozpoczęła proces jego beatyfikacji, a 24 maja 2011 roku nastąpiło jego uroczyste zakończenie na poziomie diecezjalnym).
Zdjęcie ze strony: www.rumia.edu.pl
Rodzina Roszczynialskich posiadała majątek ziemski w okolicach wsi Łężyce. Hipolit Roszczynialski był absolwentem Gimnazjum Klasycznego w Wejherowie. W trakcie nauki związał się aktywnie z tajną organizacją młodzieży polskiej szkół średnich (filomaci pomorscy). Po maturze rozpoczął naukę w niemieckiej szkole oficerskiej.
Podczas I wojny światowej walczył w armii niemieckiej. W listopadzie 1918 wrócił do rodzinnej miejscowości - Łężyc. Zaczął działać na rzecz przyłączenia Pomorza do Polski. Organizował konspiracyjne oddziały wojskowe. W połowie 1919 roku, zdekonspirowany przez żandarmerię niemiecką uciekł do Torunia, który już wówczas był polskim miastem. Tam wstąpił do toruńskiego Pułku Strzelców. Następnie na własną prośbę skierowany został do formującego się 1. szwadronu 4. Pułku Ułanów Nadwiślańskich, późniejszego Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w I Brygadzie Ułanów Legionów Polskich, gdzie walczył do końca 1921 roku. Został awansowany do stopnia podporucznika. Za odwagę i waleczność odznaczono go Krzyżem Walecznych, Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy oraz Medalem Niepodległości.
W 1922 roku zwolnił się z wojska i wrócił do rodzinnego majątku koło Łężyc. Nadał utrzymywał serdeczne i koleżeńskie kontakty z gronem oficerów 18 Pułku Ułanów Pomorskich w Grudziądzu. W międzyczasie awansował na stopień porucznika, a w 1932 roku na rotmistrza rezerwy.
Był członkiem Pomorskiego Towarzystwa Rolniczego, zasiadał w Radzie Wydziału Kaszubskiego, pełnił także funkcję Wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Rolniczego na powiat morski. Był również prezesem Kółka Rolniczego w Rumi-Zagórze.
Hipolit Roszczynialski był także członkiem zarządu obwodu morskiego Polskiego Związku Zachodniego. Został wybrany zastępcą wójta, a później wójtem w Łężycach. W 1934 roku objął stanowisko wójta gminy Rumia – Zagórze. Funkcję tę pełnił do września 1939 roku. Jesienią 1939 roku po wkroczeniu Niemców Hipolit Roszczynialski został aresztowany wraz z innymi przedstawicielami polskich władz lokalnych. Po kilkutygodniowych przesłuchaniach został przez Niemców rozstrzelany w dniu 11 listopada 1939 roku w Lesie Piaśnickim niedaleko Wejherowa.
Według relacji świadków przesłuchiwanych po wojnie, Hipolit Roszczynialski do końca zachował bohaterską i patriotyczną postawę.
Udostępnij: