Andrzej Stróżyński urodził się 28 listopada 1887 roku w Glińsku w Wielkopolsce, w rodzinie Antoniego i Mariannyz domu Skrzypczak. W wieku kilkunastu lat został osierocony i zmuszony do podjęcia pracy zarobkowej, jako robotnik rolny. Po kilku latach wyemigrował do Westfalii, a następnie na krótki okres czasu również do Ameryki Północnej. Pracował tam zarobkowo jako górnik. W tym okresie udzielał się w organizacjach społecznych i zawodowych polskich emigrantów.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wrócił do ojczyzny i osiedlił się na stałe w Wejherowie. Tam udzielał się w wielu lokalnych organizacjach społecznych i patriotycznych. Zasiadał w Radzie Miasta Wejherowa w lata 1930-1933 i był jej przewodniczącym. Z racji pełnienia funkcji radnego był również przewodniczącym Urzędu Rozjemczego, członkiem fundacji im. Ks. W. Dąbrowskiego. Zasiadał również w Radzie Powiatu Wejherowskiego, oraz kandydował do Rady Miasta Gdyni z listy Bloku Gospodarczego. Stróżyński był także przewodniczącym Wejherowskiego oddziału Kasy Chorych, a także naczelnikiem Komunalnej Kasy Oszczędności.
Organizował liczne wiece i strajki w powiecie wejherowskim, kościerskim i kartuskim, jako wieloletni sekretarz Zjednoczenia Zawodowego Polskich Robotników Rolnych i Leśnych. Był związany z Narodową Partią Robotniczą.
Andrzej Stróżyński był żarliwym patriotą polskim udzielającym się jako członek w Polskim Związku Zachodnim.
Z żoną Katarzyną z domu Stanisławską miał siedmioro dzieci. Jesienią 1939 roku, po wkroczeniu Niemców do Wejherowa został aresztowany i wkrótce po tym zamordowany w Lasach Piaśnicy niedaleko Wejherowa.
Udostępnij:
