Jan Pawelczyk urodził się 01.01.1899 r. w Tuchlinie koło Kielna. Był synem Augustyna Pawelczyka.
Augustyn Pawelczyk zapisał się na kartach historii jako kaszubski Drzymała, przez kilka lat procesował się z pruskimi władzami o możliwość wybudowania domu na swojej ziemi, co przepisy prawa utrudniały. Augustyn postanowił obejść przepisy budując dom na kołach. Augustyn także procesował się o formę zapisu nazwiska Pawelczyk w akcie urodzenia Jana. Przegrał w Sądzie Powiatowym w Kartuzach, po odwołaniu w Sądzie Prowincjonalnym w Gdańsku wygrał. Syn Jan otrzymał nazwisko Pawelczyk, a nie Paweltschik. Po wybuchu I wojny światowej Jan Pawelczyk otrzymał powołanie do wojska pruskiego. Trafił na front, brał udział w walkach we Francji pod Verdun.
Po zakończeniu działań wojennych otrzymał posadę listonosza w Kielnie. Był dwukrotnie żonaty z Joanną Dampc, a następnie z Bronisławą Hirsch. Z drugą żoną zamieszkali u jej rodziny w Kielnie. Jej rodzina prowadziła tam miejscowy sklep z tkaninami, pasmanterią i obuwiem.
Jan Pawelczyk, po kilku latach otrzymał służbowe mieszkanie w Redzie, a po awansie i przeniesieniu do pracy w Urzędzie Pocztowym w Gdyni Chyloni, Pawelczykowie wraz z dzieci zamieszkali w mieszkaniu w domu pocztowym przy ul. Chylońskiej 136. Jana Pawelczyk pracował głównie zajmując się doręczaniem telegramów. Po kilku latach został skierowany do pracy w siedzibie urzędu. Przyjmował wpłaty, listy polecone, paczki oraz wydawał przesyłki.
Jan Pawelczyk pracował w Urzędzie Pocztowym Gdynia 4 do wybuchu II wojny światowej. Przez całe swoje dorosłe życie był związany z organizacjami patriotycznymi. Należał do Towarzystwa Byłych Powstańców i Wojaków im. Gen. Hallera, Ligii Morskiej i Kolonialnej, Narodowej Demokracji oraz do Polskiego Związku Zachodniego. Za swoją patriotyczną działalność Jan Pawelczyk został umieszczony na Niemieckiej liście proskrypcyjnej. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez gestapo 7 listopada 1939 r. i przewieziony do więzienia przy ul. Starowiejskiej w Gdyni. Wraz z innymi polskimi patriotami, został przewieziony do więzienia w Wejherowie, a następnie rozstrzelany 11.11.1939 r. w Piaśnicy. Podczas ekshumacji w 1946 r. Bronisława Pawelczyk rozpoznała swojego męża. Jan Pawelczyk został pochowany na cmentarzu w Gdyni Redłowie.
Udostępnij:
