Zbiorowa mogiła oznaczona numerem 12 miała 7 m 90 cm długości, 3 m 80 cm szerokości i 2 m 90 centymetrów głębokości. Pomimo tego, że komisja ekshumacyjna nie znalazła w niej ciał ofiar zbrodni, orzekła, że wcześniej jednak tam były. Ciała zostały usunięte podczas niemieckiej akcji zacierania śladów zbrodni.
W lasach piaśnickich mordowani byli również pacjenci ze szpitali psychiatrycznych. Chorych zabijano w ramach niemieckiego programu polegającego na fizycznej eliminacji osób cierpiących na zaburzenia psychiczne. Uznawano, iż są zbędnym obciążeniem dla gospodarki III Rzeszy, chodziło również o ich eliminację w celu dbania o tak zwaną czystość rasową. Operacji nadano nazwę „Akcja T 4”. W jej ramach w Lasach Piaśnickich zamordowano pacjentów między innymi z zakładów leczniczych w Lęborku, Stralsundzie, Treptov i Ükermunde. Pacjenci na miejsce egzekucji przywożeni byli z rampy z dworca kolejowego w Wejherowie. Towarzyszył im personel medyczny. Aby cała operacja przebiegała bez zakłóceń, podawano im leki uspakajające. Zeznania oprawców i osób odpowiedzialnych za organizowanie egzekucji wymieniają liczbę ok. 1200 rozstrzelanych. Niektóre publikacje dotyczące zbrodni piaśnickiej wskazują, że liczba ta mogła być znacznie wyższa.
Fragment tekstu pochodzi z: „Przewodnik Piaśnica. Miejsce niemieckich zbrodni na Pomorzu w 1939 roku”, wydanego w 2017 roku. Przewodnik po Piaśnicy
Udostępnij:
