Jedną z osób odpowiedzialnych za masowe rozstrzeliwania w Piaśnicy i innych miejscach na Pomorzu jest Albert Forster. Za swoje zbrodnie został 28 lutego 1952 r. stracony w mokotowskim więzieniu.
Po wybuchu II wojny światowej Forster został namiestnikiem Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. Z wielkim zaangażowaniem przystąpił do realizacji zadania eksterminacji polskiej ludności na terenach, które mu podlegały. Wśród terytoriów Rzeczypospolitej przyłączonych do III Rzeszy to właśnie Pomorze stało się miejscem, gdzie Niemcy zamordowali podczas swoich akcji eksterminacyjnych „Intelligenzaktion” i „Tannenberg” największą liczbę Polaków. Forster był również jednym z inicjatorów powstania obozu koncentracyjnego Stutthof.
W 1945 roku udało mu się zbiec do Niemiec, tam jednak został schwytany i wydany władzom polskim, gdyż jego nazwisko znalazło się na liście zbrodniarzy wojennych. Najwyższy Trybunał Narodowy po osądzeniu Forstera w Gdańsku skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano 28 lutego 1952 r.
