W Piaśnicy zamordowani zostali przedstawiciele polskiej elity politycznej, gospodarczej i kulturalnej z Pomorza Gdańskiego. Zginęły tam również osoby przewożone koleją z terenów Trzeciej Rzeszy. Wśród nich były osoby chore psychicznie, przeciwnicy ideologii nazistowskiej oraz Polacy i Czesi mieszkający przed wojną na terenie Niemiec.
Egzekucje odbywały się w ramach akcji pod kryptonimem „Intelligenzaktion” oraz „operacji Tannenberg” . Działania w ramach tych akcji miały na celu przeprowadzenie eksterminacji polskiej warstwy przywódczej. Niemcy do warstwy tej zaliczali m.in.: osoby duchowne, wyższych urzędników, nauczycieli, lekarzy, kupców, przedsiębiorców, właścicieli ziemskich, osoby z wyższym i średnim wykształceniem. Do kategorii warstwy przywódczej zaliczano również członków partii politycznych oraz stowarzyszeń krzewiących polskość. Wśród nich były takie organizacje jak np.: Polski Związek Zachodni, Towarzystwo byłych Powstańców i Wojaków, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” czy Kurkowe Bractwo Strzeleckie.
Liczną grupę zamordowanych w Piaśnicy stanowią osoby przewożone z terenów Trzeciej Rzeszy. Potajemnie zabijano tam pacjentów zakładów dla psychicznie chorych w Lauenburgu (obecnie Lębork), Stralsundzie, Treptow (obecnie Trzebiatów w powiecie gryfickim), Ueckermünde.
W Lasach Piaśnickich zginęły również osoby internowane w związku ze swoimi poglądami sprzeciwiającymi się ideologii narodowego socjalizmu, a także mieszkający przed wojną na terenie Trzeciej Rzeszy i opierający się zniemczeniu Polacy i Czesi. Dla zatuszowania zbrodni mordowane były całe rodziny, również niemowlęta i dzieci.